Μοναξια....

Κυματα ερχεστε φευγετε,ταξιδια μακρινα,οπως τα ονειρα απιαστα μα τοσο ομορφα....
Συννεφα θυμωσατε και μαυρισε η ψυχη σας να¨χα τη δυναμη σας

Αερα...παρεμε μακρια ,βαλεμε στοχο πηγαινε με σε οτι πιο ομορφο εχεις δει...
Βροχη ξεπλυνε την ψυχη μου απο την σκουρια και την βρωμια.

Φωτια καψε οτι πιο ασχημο εχει συμβει.
Νερο δωσε μου ξανα ζωη οπως το χωμα που βρεχεις και φυτρωνει λουλουδι την Ανοιξη και δροσισε την καρδια μου το καλοκαιρι.
Κι οταν ολα αυτα κανεις δε μου τα φερει,
ελα μαζι μου κρατα μου το χερι, για να μην ειμαι μονη.
Γιατι πιο πολυ απο ολα η μοναξια με πληγωνει.....